کاش...
دیشب یه پیامک برای مادرم اومده بود که به درک واصل شدن سلمان رشدی رو تبریک میگفت. نمیدونم این خبر درسته یا نه ولی اگه واقعی باشه یه چیزایی رو برام روشن میکنه. سلمان رشدی کسی بود که چند سال پیش به خاطر نوشتن یه کتاب خونش مباح شد. میگن از اون موقع تا حالا با محافظت شدید زندگی میکنه و همه ی ترورهایی که برای کشتنش انجام شده ناموفق بوده. اون موقع ها این موضوع خیلی داغ بود، با کت استیونس که تازه مسلمون شده بود مصاحبه میکردن و میخواستن نظرش رو درباره ی مرگ اون بدونن. خیلی از مسلمونا از کارش خشمگین بودن و مرگش رو میخواستن. مدت ها بود که موضوع فراموش شده بود تا دیشب. الان که دارم اینا رو مینویسم از ته دل میخوام که حالش خوب باشه. من طرفدارش نیستم، توهین به عقاید دیگران اصلا کار درستی نیست ولی از نظر من مرگ مجازات خوبی براش نیست.
نمی دونم فقط مسلمونا اینجورین یا اینا تبلیغات ضد اسلامیه. بعد از انتخابات سال 88 داشتم تجمع مردم توی خیابون انقلاب بعد از اون روز عاشورا رو تماشا میکردم که شعارهای مردم بعد از سخنرانی نه چندان جالب سعید حدادیان رو شنیدم، مردم یک صدا فریاد میزدن «مرگ بر موسوی». با خودم فکر میکردم اگه موسوی الان اینجا بود، بدون محافظ وسط مردم چه اتفاقی براش می افتاد. من توی جریانات اون سال طرف هیچ کس نبودم. توی راهپیمایی ها شرکت نمی کردم، چه این وری چه اون وری. به نظرم مسخره بود چرا مردم باید برای دو نفر این قدر خودشون رو به آب و آتیش بزنن. از خودشون که می پرسیدم می گفتن بحث فرد نیست، بحث عقیدست. چقدر آدم کشته شدن، از این طرفیا، از اون طرفیا. چقدر آدم کتک خوردن، چه جاهایی که آتیش نگرفت، چه خرابی هایی که به بار نیومد.
آدمایی که کشته شدن، چه از این وریا چه از اون وریا، به اول اسمشون یه شهید اضافه کردن، عکسشون رو قاب کردن گذاشتن رو دیوار و بعدم... بعدم هیچی. چی به خودشون رسید؟ خونه ابدی، زودتر از اونی که خودشون انتظار داشتن. اگه اون ور دنیای دیگه ای باشه شاید ضرر نکردن، ولی اگه نباشه چی؟
تو این دنیا، توی این روزهای کوتاه عمرمون ما فقط یاد میگیریم با هم بجنگیم، به خاطر چی؟ به خاطر شرف، غیرت، پول، حسادت ...................
می دونی چرا عیسی گفت وقتی کسی بهت سیلی زد گونه ی دیگرت رو به طرفش بگیر؟ چون اگه این کارو بکنی کمتر کسی پیدا میشه که انقدر پرو باشه که بازم بهت سیلی بزنه. عیسی میگه اگه فقط به اونایی محبت کنی که تو رو دوست دارن پس چه فرقی با ظالما داری، چون اونا هم این کار رو می کنن. این به تجربه به من ثابت شده که حتی وقتی به بدترین آدم ها هم محبت کنی بالاخره تسلیم محبت تو میشن. این چیزیه که تو دین مهر و محبت آموزش داده میشه. من نمیگم مسیحیا بهترین آدمای روی زمینن. از قضا معروف ترین جنایت کارایی که لااقل من یکی میشناسم مسیحین ولی...
تو دین اسلام قصاص وجود داره. آره من عدالت جویی رو در دین اسلام ستایش میکنم ولی آیا تمام جنگ ها و جنایت هایی که تو این 1400 سال اتفاق افتاده فقط به خاطر عدالت جویی بوده؟ مثلا الان که صدام مرده چی عوض شده؟ دل مردم خنک شده؟ مامانم میگه وقتی زمان جنگ خواهرت صدای آژیر خطر رو میشنید از ترس میرفت پشت پرده قایم میشد. شاید فکر میکرد اونجا موشک ها نمیبیننش، درست مثل کسی که در انتظار مجازاته ولی نمی دونه چه کار بدی کرده. فقط خواهر من نبود، هزاران بچه تو اون شرایط بزرگ شدن تو اون فضای وحشت و پر از استرس. همکلاسی یکی از دوستای من فرزند شهیده، یکی از موشکای صدام درست خورده بود به بیمارستانی که مادرش داشت برادرش رو به دنیا می آورد و دو تاشون کشته شدن. خب حالا صدام نیست، مادر و برادر اون پسر هم نیست درضمن اعصاب خواهر من هم درست شدنی نیست. چی فرق کرده؟ اعدامشو یادمه، ترحم انگیز بود.
چرا ما یاد گرفتیم با نفرت زندگی کنیم، چرا از مرگ دیگران خوشحال میشیم. ای کاش وقتی برای همدیگه آرزوی مرگ میکنیم کمی بیشتر به مفهوم مرگ فکر کنیم. کمی بیشتر به انسانیت فکر کنیم و کمی لااقل کمی بیشتر به هم عشق بورزیم.
کاش میتونستیم...
نمی دونم فقط مسلمونا اینجورین یا اینا تبلیغات ضد اسلامیه. بعد از انتخابات سال 88 داشتم تجمع مردم توی خیابون انقلاب بعد از اون روز عاشورا رو تماشا میکردم که شعارهای مردم بعد از سخنرانی نه چندان جالب سعید حدادیان رو شنیدم، مردم یک صدا فریاد میزدن «مرگ بر موسوی». با خودم فکر میکردم اگه موسوی الان اینجا بود، بدون محافظ وسط مردم چه اتفاقی براش می افتاد. من توی جریانات اون سال طرف هیچ کس نبودم. توی راهپیمایی ها شرکت نمی کردم، چه این وری چه اون وری. به نظرم مسخره بود چرا مردم باید برای دو نفر این قدر خودشون رو به آب و آتیش بزنن. از خودشون که می پرسیدم می گفتن بحث فرد نیست، بحث عقیدست. چقدر آدم کشته شدن، از این طرفیا، از اون طرفیا. چقدر آدم کتک خوردن، چه جاهایی که آتیش نگرفت، چه خرابی هایی که به بار نیومد.
آدمایی که کشته شدن، چه از این وریا چه از اون وریا، به اول اسمشون یه شهید اضافه کردن، عکسشون رو قاب کردن گذاشتن رو دیوار و بعدم... بعدم هیچی. چی به خودشون رسید؟ خونه ابدی، زودتر از اونی که خودشون انتظار داشتن. اگه اون ور دنیای دیگه ای باشه شاید ضرر نکردن، ولی اگه نباشه چی؟
تو این دنیا، توی این روزهای کوتاه عمرمون ما فقط یاد میگیریم با هم بجنگیم، به خاطر چی؟ به خاطر شرف، غیرت، پول، حسادت ...................
می دونی چرا عیسی گفت وقتی کسی بهت سیلی زد گونه ی دیگرت رو به طرفش بگیر؟ چون اگه این کارو بکنی کمتر کسی پیدا میشه که انقدر پرو باشه که بازم بهت سیلی بزنه. عیسی میگه اگه فقط به اونایی محبت کنی که تو رو دوست دارن پس چه فرقی با ظالما داری، چون اونا هم این کار رو می کنن. این به تجربه به من ثابت شده که حتی وقتی به بدترین آدم ها هم محبت کنی بالاخره تسلیم محبت تو میشن. این چیزیه که تو دین مهر و محبت آموزش داده میشه. من نمیگم مسیحیا بهترین آدمای روی زمینن. از قضا معروف ترین جنایت کارایی که لااقل من یکی میشناسم مسیحین ولی...
تو دین اسلام قصاص وجود داره. آره من عدالت جویی رو در دین اسلام ستایش میکنم ولی آیا تمام جنگ ها و جنایت هایی که تو این 1400 سال اتفاق افتاده فقط به خاطر عدالت جویی بوده؟ مثلا الان که صدام مرده چی عوض شده؟ دل مردم خنک شده؟ مامانم میگه وقتی زمان جنگ خواهرت صدای آژیر خطر رو میشنید از ترس میرفت پشت پرده قایم میشد. شاید فکر میکرد اونجا موشک ها نمیبیننش، درست مثل کسی که در انتظار مجازاته ولی نمی دونه چه کار بدی کرده. فقط خواهر من نبود، هزاران بچه تو اون شرایط بزرگ شدن تو اون فضای وحشت و پر از استرس. همکلاسی یکی از دوستای من فرزند شهیده، یکی از موشکای صدام درست خورده بود به بیمارستانی که مادرش داشت برادرش رو به دنیا می آورد و دو تاشون کشته شدن. خب حالا صدام نیست، مادر و برادر اون پسر هم نیست درضمن اعصاب خواهر من هم درست شدنی نیست. چی فرق کرده؟ اعدامشو یادمه، ترحم انگیز بود.
چرا ما یاد گرفتیم با نفرت زندگی کنیم، چرا از مرگ دیگران خوشحال میشیم. ای کاش وقتی برای همدیگه آرزوی مرگ میکنیم کمی بیشتر به مفهوم مرگ فکر کنیم. کمی بیشتر به انسانیت فکر کنیم و کمی لااقل کمی بیشتر به هم عشق بورزیم.
کاش میتونستیم...
پ.ن:
شایعه هلاکت سلمان رشدی تا این لحظه تایید نشده است
خبرگزاری فارس: با وجود انتشار شایعات و پیامکهای هلاکت سلمان رشدی که به صورت وسیعی در میان عموم مردم صورت گرفت، این خبر تا این لحظه توسط هیچ یک از منابع رسمی، دیپلماتیک و رسانه‌های معتبر محلی و همچنین خبرنگار فارس در لندن مورد تایید قرار نگرفته است.
به گزارش خبرگزاری فارس، روز گذشته در پی انتشار وسیع خبر هلاکت و مرگ "سلمان رشدی" نویسنده مرتد انگلیسی هندی تبار، با وجود پی‌گیریهای خبرگزاری فارس این خبر توسط هیچ یک از منابع رسمی، دیپلماتیک و رسانه‌های معتبر محلی و همچنین خبرنگار فارس در لندن، تا این لحظه مورد تایید قرار نگرفته است.